- taxmaq
- takmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
taxmaq
Look at other dictionaries:
taxmaq — f. 1. İki şeyin uclarını bir birinə keçirmək, ilişdirmək, yaxud bir şeyi başqa bir şeyə keçirmək. Kişi müştüyə taxmaq istədiyi papirosa sığal verirdi. M. C.. <Bəyim xala> . . bağırsaq kimi çözələnən rezin borunun bir ucunu su kranına taxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taxılmaq — «Taxmaq»dan məch … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taxma — «Taxmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzük — 1. is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq. Brilyant qaşlı üzük. – Balaca bir qutudan <Səkinə> «Zvezda» markalı qızıl saat və zümrüd qaşlı bir üzük çıxartdı. M. İ.. Güldanə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulp — is. Qabların və s. şeylərin əl tutan yeri, dəstəsi, sapı. Qazanın qulpu. Çaydanın qulpu. – <Musa kişi> nazik iplə kuzənin qulpuna bağlanmış tıxacı açdı. M. İ.. Onun sağ əli su ilə dolu vedrənin qulpundan . . tutmuşdu. Ə. Ə.. ◊ Qulp bağlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şiş — 1. 1. is. Bədənin hər hansı bir yerində əmələ gələn toxuma qabarması; ur. Üzdə şiş. Başda şiş. Qıçının şişi çəkilmək. – <Kişi:> Dirsəkdən yuxarı qolumda şiş əmələ gəldi. M. İ.. // tib. Hər hansı bir bədən üzvü toxumasının qeyri normal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diləmağ — (Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mor — I (Cəbrayıl, Culfa) zəncir taxmaq üçün boyunduruğun ortasına keçirilmiş dəmir. – Öküz güc verdi, mor qırıldı (Cəbrayıl) II (Qarakilsə, Naxçıvan) yetişməmiş, kal (meyvə) Mor tut (Bərdə, Cəbrayıl, Xocavənd) – qonur tut. – Mor tut şirin olur… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buruntaqlamaq — f. Heyvanın ağzına buruntaq taxmaq, buruntaq keçirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cavahirat — is. <ər. «cəvahir» söz. cəmi> Qiymətli daşlar, daş qaş. Cavahirat taxmaq. Cavahirat mağazası. – <Odabaşı:> Hacı Kamyabın evində də cavahirat az deyildi. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
